شعراقرن چهارم هجری - 291 الی 388 شمسی
بشار مرغزی
![](http://persian-man.ir/uploads/uploads/2019/05/D8A8D8AFD988D986-D8B9DAA9D8B3-2.jpg)
بشار مرغزی شاعر پارسی گوش سده چهارم هجری که از وی قصیده خمریه زیبایی به جای مانده و نامش را در تاریخ ادب پارس جاودان کرد . اهمیت او در این است که بعد از رودکی قدیمیترین شاعری است که قصیده خمریه شیوایی به یادگار گذاشته است .
قصیدعه خمریه وی در کتاب مونس الاحرار از محمد بن بدر جاجرمی به سال 718 – 740 هجری – منتشر گشته است
رز را خدای از قبل شادی آفرید شادی و خرمی همه از رز بود پدید
از جوهر اطافت محض آفرید رز آن کو جهان و خلق جهان را بیافرید
از رز بود طعام و هم از رز بود شراب از رز بودت نقل و هم از رز بود نبید
شادی فرخت و خرمی آن کس که رز فرخت شادی خرید و خرمی آن کس که رز خرید
انگور و تاک او نگرو وصف او شنو وصف تمام گفت ز من بایدت شنید
آن خوشه بین فتاده بر او برگهای سبز هم دیدنش خجسته و هم خوردنش لذیذه
روزی شدم به رز به نظاره دو چشم من خیره شد از عجایب الوان که بنگرید
.