زندگی نامه شرقی قزوینی

میرزا ملک از گویندگان خوش طبع و شیرین بیان دوره صفویه است وی منشی مخصوص دربار شاه عباس اول بود و در مدح آن شهریار قصایدی نیز سروده سات او علاوه بر ذوق شعر ، در هنر موسیقی نیز چیره دست بود . مشرقی از اعیان زادگان شهر قزوین و مردی بسیار نیک سیرت و بلند همت بوده است

حاتم بیگ اعتماد الدوله که وزیر مقتدر وقت بود به مصاحبت این شاعر توانا رغبتی تمام داشت و همواره در نوازش وی می کوشید . به نوشته اغلب تذکره نویسان ، دیوانش به ده هزار بیت غزل ، قصیده ، قطعه و رباعی می رسد و یک نسخه خطی آن در موزه بریتانیا موجود است

وفات مشرقی را به سال ۱۰۱۹ – ۱۰۵۰ هجری – در اصفهان اتفاق افتاد

برخیز که خود را به چراغی برسانیم تا قوت بر هم زدن بال و پری هست

بگذشتی و بر چشم تر پا ننهادی در راه تو گویا ز من افتاده تری هست

گر چو خورشید افسری می داشتم در جهان من هم سری می داشتم

طرح دنیای نوی می ریختم گر کف خاکستری می داشتم

می توانستم شکایت کرد ازو غیر او گر دیگری می داشتم

غیر را با یار دیدم مشرقی کاش با خود خنجری می داشتم

.