حسین سخنیار فرزند حاج محمد جواد کوپاوی به سال ۱۲۶۹ – ۱۳۰۸ هجری- در ده کوپا از دهات اصفهان متولد شد . ادبیات فارسیو عربی زبان انگلیسی و فرانسه را در اصفهان و شیراز و تهران نزد اساتید بر جسته زمان خود فرا گرفت . فنون شعر ار از فرصت الدوله شیرازی و دهقان سامانی بیاموخت و از آغاز جوانی به سرودن شعر پرداخت
مسرور هم نویسنده اس شیرین بیان و هم شاعری توانا بود . علاوه بر شاعری از هنر خوشنویسی و موسیقی نیز بهره ای داشت . در قدرت طبع و وسعت فکر از معاصرین خود ممتاز بود
وی در مهمترین مسابقه شعری که در سال ۱۳۱۲ بوسیله مرحوم شاهزاده افسر در تعریف الواح تخت جمشید پیشنهاد شده بود از میان ۵۰ شاعر قوی دست گوی سبقت را ربود . همچنین سال بعد در مسابقه جشن هزاره فردوسی که شاعران بزرگی چون : ملک الشعرای بهار و بهار شرکت داشتند منظومه وی برنده شناخته شد .
آثار :
- امثال سایرده
- فرهنگ زبان
- ده نفر قزلباش
- مجموعه شعر به نام ها راز الهام و یادگار سخنیار
مسرور در سال ۱۳۴۷ به واسطه سرطان در تهران در گذشت
دیار فارس که سرسبز باد سامانش مباد حادثه ره به چار ارکانش
گهی ببالد بر کورش سلحشورش گهی بنازد بر حافظ غزل خوانش
گهی بر آید دارا به اوج اورنگش گهی نشیند صدرا به صدر ایوانش
ز برق نیزه مردان پارس همت خواه که ارمغان سفر بود مصر و سودانش
هنوز ز دیده فریب است نقش اصطخرش هنوز گوش نواز است چنگ عرفانش
نشان عشق ز آرامگاه سعدی پرس که پادشاه سخن خفته در شبستانش
امیر نثر و بلاغت به ملک جاویدش خدای شعر و فضیلت به عرش فرمانش
چنان بساز سخن نغمه غزل بر بست که پر صداست هنوز آسمان زایمانش
.
باسلام واحترام
لازم است بعرض برسانم که استادحسین مسرورمتولد کوهپایه کهاسم قدیم آن قهپایه است میباشد
حدارحمت کرده ازدوستان مرحوم پدرم بود.
متشگرم پرویزکاویانی