سخن بزرگان

ارد بزرگ : اگر آرمان و هدف زندگی خویش را بدانیم ، هر دم از خانه این و آن سر در نمی آوریم
ابو علی سینا : در برف ، سپیدی پیداست . آیا تن به آن می دهی ؟ بسیاری با نمای سپید نزدیک می شوند که در ژرفنای خود نیستی بهمراه دارند .
ارد بزرگ : ارمغان کُرنش در برابر نادان ، سختی دو چندان است
بزرگمهر : هنر خردمند در این است که عیب خویش را دریابد و به رفع آن بکوشد
بزرگمهر : کسی که زبانش را از بد گفتن باز دارد ، و دل هیچ کس را به گفتن سخنان زشت نیازارد
ارد بزرگ : پیمان ها در هنگامه نیازها بسته می شود ، و آنگاه که پاره شود چیزی جز پلشدی و زبونی بر جای نمی ماند .
بزرگمهر : تن به تن آسانی و کاهلی نباید سپرد . کاری باش و از این راه شادی و آسایش فراهم کن
بزرگمهر : آدمی باید از گناه بپرهیزد ، هر چه را به خویش نمی پسندد به دوست و دشمن خود روا ندارد
لقمان حکیم : اگر سخن چون نقره است ، خاموشی چون زر پر بها ست.
جیمز اوپن هلیم : نادان در دوردست ها به دنبال خوشبختی می گردد ، دانا آنرا در زیر پاهایش رشد میدهد
بزرگمهر : آنکه به خداوند پاک و مهربان بیش از دگران امید و بیم بسته است ، بیش از همه در خور ستایش است
ناشناس : اگر کودکی ، همان نخستین بار که به زمین می خورد از راه رفتن دست می کشید هرگز به راه نمی افتاد
ارد بزرگ : هیچگاه به دروغگویان میدان کارگزاری ندهید ، با وجود این که توانایی انجام آن را بهتر از هر کسی داشته باشند
فلورانس کدویک : برنده هیچگه تسلیم نمیشود و تسلیم شونده هیچگاه برنده نمیشود
فردوسی : بی خردی است، که بگویم کسی بدی را بی بهانه (دلیل )انجام می دهد

گزیده اشعار شهریار

زندان زندگی

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

در آستان مرگ که زندان زندگیست

تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

پیداست از گلاب سرشکم که من چو گل

یک روز خنده کردم و عمری گریستم

طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست

چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم

گوهرشناس نیست در این شهر شهریار

من در صف خزف چه بگویم که چیستم

.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ