شعرامعاصرنویسندگان

زندگی نامه عبرت نائینی

میرزا محمد علی فرزند عبدالخالق نائینی به سال ۱۲۴۵ – ۱۲۸۳ هجری – در اصفهان دیده به جهان گشود . علوم مقدماتی را در آن شهر فرا گرفت . فنون خط را از میرزا محمد علی نائینی که از استادان معروف خط بود آموخت . سپس در خدمت علامه شهیر ملا محمد کاشانی به تحصیل معانی و بیان و بدیع و فلسفه پرداخت

وی هفده سال از عمر خویش را به سیر و سیاحت گذرانید و سر انجام به تهران آمد و تا پایان عمر در آن شهر اقامت گزید. عبرت طبعی لطیف و ذوقی سلیم داشت و در انواع شعر توانا بود ولی بیشتر به سرودن غزل میپرداخت

آتار :

  1. دیوان اشعار
  2. مدینه الدب
  3. نامه فرهنگیان

عبرت مردی مهربان و فروتن و خوش صحبت بود و شعرا به مصاحبت با او رغبتی تمام داشتند در اوخر عمر خانه نشین شد و از راه کتابت زندگی میکرد . وی به سال ۱۳۲۱ در تهران وفات یافت ودر امامزاده عبدالله نزد مزار استاد سخن وحید دستگیری به خاک سپرده شد

آمد آن یار و سر اندر قدم انداختمش بنشاندم ز وفا در برو بنواختمش

سر سودا زده ام بار گران بود به دوش تا سبک بار شوم در قدم انداختمش

هر دم آن بت به لباس دگری جلوه نمود من به هر جلوه نظر کردم و بنشاختمش

گفت حال دل خونین توبی من چون است گفتم از آتش هجران تو بگداختمش

شاید ار دوست به حال دل من پردازد که من از هرچه جز او بود بپرداختمش

فلک آن روز به پایم سر تسلیم نهاد که ز ابروی تو شمشیر به سر آختمش

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *