تهی بود و نسیمی. سیاهی بود و ستاره ای هستی…
در سرای ما زمزمه ای ، در کوچه ما آوازی…
ایوان تهی است ، و باغ از یاد مسافر سرشار.…
از تارم فرود آمدم ، کنار برکه رسیدم. ستاره ای…
آبی بلند را می اندیشم ، و هیاهوی سبز پایین…
ای کرانه ما ! خنده گلی در خواب ، دست…
کوهساران مرا پر کن ، ای طنین فراموشی ! نفرین…
رویا زدگی شکست : پهنه به سایه فرو بود. زمان…
بام را برافکن ، و بتاب ، که خرمن تیرگی…
نور را پیمودیم ، دشت طلا را در نوشتیم. افسانه…
