دریچه باز قفس بر تازگی باغ ها سر انگیز است.…
انجیر کهن سر زندگی اش را می گسترد. زمین باران…
دریا کنار از صدف های تهی پوشیده است. جویندگان مروارید…
پنجره را به پهنای جهان می گشایم: جاده تهی است.…
لب ها می لرزند. شب می تپد.جنگل نفس می کشد.…
باغ باران خورده می نوشید نور . لرزشی در سبزه…
از شب ریشه سر چشمه گرفتم ، و به گرداب…
بیراهه ها رفتی، برده گام، رهگذر راهی از من تا…
در هوای دو گانگی ، تازگی چهره ها پژمرد. بیایید…
سر برداشتم: زنبوری در خیالم پر زد یا جنبش ابری…
